Hormonoterapia

Dodane przez Profilaktyka piersi dnia mar 18, 2013 w Leczenie raka piersi | 0 komentarzy

Rak piersi to diagnoza, której nie chce usłyszeć żadna kobieta. Co roku na o nowotworze dowiaduje się kilkanaście tysięcy kobiet w różnym wieku. Walka z chorobą jest bardzo trudna i wyczerpująca. Metod leczenia jest wiele. Jedną z nich jest hormonoterapia. Stosuje się ją zarówno u kobiet przed jak i po menopauzie.

Warunkiem rozpoczęcia terapii jest posiadanie przez chorą receptorów hormonalnych. Ich obecność na powierzchni komórek nowotworowych określa się poprzez badania fragmentu guza. Hormonoterapia charakteryzuje się niższym poziomem toksyczności oraz mniejszym ryzykiem powrotu choroby.

Na czym polega hormonoterapia?

Estrogeny, czyli żeńskie hormony płciowe, odpowiedzialne są za wzrost ilości komórek nowotworowych. W leczeniu hormonalnym chodzi o zablokowanie ich funkcjonowania, by nie wpływały na rozwój choroby. Warunkiem rozpoczęcia leczenia jest stwierdzenie obecności tzw. receptorów hormonalnych na powierzchni chorych komórek. Tylko wtedy estrogeny dostają się do komórek i mogą zapoczątkować kolejne przemiany komórkowe, które prowadzą do przerzutów nowotworu na inne narządy. Około 15-30 proc. kobiet nie posiada receptorów, jednak nawet w takiej sytuacji stosuje się hormonoterapię, by wzmocnić inne metody leczenia.

Pacjentki po menopauzie przyjmują określone środki farmakologiczne. Młodsze kobiety przechodzą ablację – praca jajników zostaje zablokowana. Inną opcją jest operacyjne usunięcie jajników. Lekiem, który podawany jest podczas hormonoterapii najczęściej jest tamoksifen, który blokuje działanie estrogenów oraz zmniejsza ryzyko ponownego zachorowania na raka. Niepożądane skutki występują tylko u 4 proc. pacjentek i są to: uderzenia gorąca, świąd pochwy, krwawienia, nudności, osłabienie oraz zatrzymanie wody w organizmie lub wysypka. Największym jednak minusem tego leku jest ryzyko innej choroby nowotworowej – raka macicy. Dlatego też pacjentki podczas terapii są pod stałą kontrolą ginekologa.

W sytuacji kiedy podczas leczenia tamoksyfenem nastąpi nawrót choroby stosuje się inhibitory aromatazy. Wykorzystywane są one również przy początkowym stadium nowotworu oraz podczas wystąpienia przerzutów do np. płuc czy wątroby. Skutkami ubocznymi są uderzenia gorąca, bóle mięśni, nudności, biegunka lub zaparcia, osłabienie i zmęczenie. Najnowsze badanie medyczne wskazują, że skuteczniejsze mogą być inhibitory sulfatazy steroidowej. Leki te mogą skutecznej blokować działanie estrogenów na rozwój raka piersi. Leczenie hormonalne nowotworu piersi może być stosowane jako samodzielna terapia oraz będzie częścią bardziej skomplikowanej kuracji. Hormonoterapia uzupełnia inne metody leczenia, dając zadowalające efekty w walce z chorobą.